کد مطلب:225663 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:135

خشم امام رضا نسبت به مأمون
مرحوم علامه مجلسی (قدس سره) از قول ابراهیم بن هاشم نقل می كند: به مأمون خبر دادند كه، حضرت رضا علیه السلام مجالس مناظره یی تشكیل داده، و درباره ی اعتقادات مذهبی بحث و مناظره می كند. مأمون به حاجب خود دستور داد مردم را متفرق كرده، و امام علیه السلام را حاضر نماید.

هنگامی كه مأمون (لعنه الله علیه) با حضرت رضا علیه السلام روبه رو شد، عصبانی گشت، و با آن حضرت به سبكی برخورد كرد. امام رضا علیه السلام از این برخورد مأمون ناراحت شد، و با خشم تمام از مجلس بیرون آمد، در حالی كه زیر لب چنین زمزمه می كرد: «به حق مصطفی و علی مرتضی و فاطمه زهرا، و به نیروی خدا، به وسیله دعای خود، چنان او و یارانش را در این سرزمین خوار كنم، كه سگ های این آب و خاك، او را طرد كنند!»

آن امام همام علیه السلام به منزل خود تشریف بردند، و آب طلبیدند. سپس وضو ساخته، و به



[ صفحه 112]



نماز ایستادند. آن گاه در قنوت ركعت دوم، چنین دعا كردند: «اللهم یا ذالقدرة الجامعه و الرحم ء الواسعة و المنن المتتابعه و الآلاء المتوالیه و الایادی الجمیله و المواهب الجزیله! یامن لا یوصف بتمثیل به نظیر... یا بدیع! یا قوی! یا منیع یا رفیع! صل علی من شرفت الصلاة بالصلوة علیه و انتقم ممن ظلمنی و استخف بی...».

اباصلت مروی روایت می كند كه هنوز دعای امام علیه السلام تمام نشده بود كه در شهر، شورشی به پا خاست و داد و فریاد همه مردم بلند شد. و مأمون ملعون ذلیل و خوار شد [1] .


[1] بحارالأنوار، ج 49، ص 82 و ج 12، ص 75.